Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Εκτός λειτουργίας η επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου!!

Μία φορά το δίμηνο και αν ανανεώνεται το επίσημο site του Δήμου Αμφιλοχίας!Μα τίποτα άξιο λόγου δεν γίνεται από την Δημοτική Αρχή ωστε να μας ενημερώσουν μέσω της σελίδας!Ποια η χρησιμότητα της λοιπόν?Να περνάει και από καμιά δραστηριοτητα του Δημάρχου στην ΤΕΔΚ ή στην ΚΕΔΚΕ,μόνο και μόνο προς ενίσχυση του προφίλ αυτού! Θα μπορούσε να υπάρχει μία ενημέρωση για το έργο υδρευσης και αρδρευσης του Βάλτου και σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτό,η για το σε ποιο σημείο βρίσκεται ο βιολογικός της πόλης!Δυστυχώς όμως από ότι φαίνεται η σελίδα θα χρησιμοποιηθεί μόνο προεκλογικα για μικροπολιτικά οφέλη!Ας αναρτήσουν τέλος πάντων καποιες συνεντεύξεις των κυρίων Παπούλια, Ζάγκα και Θεοδώρου,όπου θα μιλούν για το θεάρεστο έργο που επιτελούν,στον αποσυντονισμό του Δημαρχείου,στην αναρίχηση της πόλης στις πιο βρώμικες της περιοχής και στην πλήρη ανυπαρξία έργων αντίστοιχα!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εχει 4 αντιδημαρχους ο δημος ,τον εναν τον ξεχνατε εντεχνως.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!αραγε γιατι;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Με το νέο ετος αλλαζουν οι αντιδημαρχοι?Τον Θεοδώρου θα τον αλλαξει η θα τον βαλει προεδρο ΔΕΥΑ,μην τον αφησει και χωρις μισθο τον κολλητο του!!!

Ανώνυμος είπε...

ΜΗ ΞΕΧΑΣΤΟΥΜΕ ΕΡΧΕΤΑΙ Η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΙ Η ΗΛΕΝΙΑ...


Για τα μάτια της μοντέλας έκλαψαν πολλά ματάκια, αλλά έκλαψε και ο εμπνευστής της απάτης με 8 μήνες φυλακή, πόσες ακόμη Ηλένιες δεν έχουμε ανακαλύψει;

Με τα τόσα ψέματα που κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν οι κομμουνιστες ψευτοεπαναστάτες γύρω από το "Πολυτεχνείο", κοντεύει να χάσει την αίγλη της η Ηλένια Ασημακοπούλου, το "ωραιότερο" ψέμα της περιπτώσεως.

Η "θλιβερή" ιστορία της Ηλένιας -για όσους δεν την ξέρουν ή δεν την θυμούνται- έχει έτσι: Την πρώτη επέτειο του "Πολυτεχνείου", το 1974. ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων "νεκρών" (σύγχρονων και παλαιότερων, μια και είχαν βάλει φωτογραφίες σκοτωμένων του 1944, του 1950 κλπ) που γέμισαν το πολυπαθές κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο -που έμεινε στην "ιστορία" σαν της Ηλένιας το κάγκελο"- υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: "Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει.

Το "δράμα" το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές δε - η "Αυγή"- έγραψε κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ και τον υπότιτλο: "Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρη οπό σφαίρα. Τι απόγινε", λέει:

Το σκίτσο της μικρής κοπέλας με το τραγικό ερώτημα κρεμόταν από τα κλαδιά της ελίτσας που φυτεύτηκε στο χώρο του Πολυτεχνείου. Αργότερα τοποθετήθηκε κι αλλού, κι αλλού, ανάμεσα στα λουλούδια. Με το ίδιο πάντα ερώτημα "Τι απόγινες". Ολότελα τυχαία χθες βρεθήκαμε δίπλα σε ένα αγόρι κι από εκεί ξεκινάει μια ακόμα τραγωδία όπως την αφηγείται το ίδιο:

"Ήμασταν μαζί με την Ηλένια μέσα στο Πολυτεχνείο. Μετά την εισβολή, βγήκαμε δίπλα δίπλα οπό την έξοδο της Στουρνάρη. Ένας οπλισμένος τη σημάδεψε εν ψυχρώ και οι σφαίρες τη βρήκαν στην πλάτη. Ακούμπησε πάνω μου βγάζοντας αίμα από το στόμα κι έπειτα έπεσε. Με συλλάμβανε και στην Ασφάλεια μου πήραν το πουλόβερ μου που ήταν κόκκινο από το αίμα της. Δεν τους μίλησα καθόλου για την Ηλένια, για να την προφυλάξω, αν ζούσε... Όταν με άφησαν, το Φλεβάρη του '74. πήγα στο Χαλάνδρι όπου έμενε με την οικογένεια της. Μα οι γονείς της με τον μικρότερο αδερφό της είχαν εξαφανιστεί και στο σπίτι έμεναν άγνωστοι. Όσο κι αν ρώτησα δεν ήξεραν τίποτα. Ούτε κι από το σχολείο της. το Κολέγιο Αγ. Παρασκευής, έβγαλα άκρη. Ίσως οι γονείς της φοβήθηκαν για το δεύτερο παιδί τους κι εξαφανίστηκαν. Όλα αυτά δεν τα κατέθεσα στον κ. Τσεβά. γιατί φοβόμουν." Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου, ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν το γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: "Τι απόγινε:". Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής".

Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της "δολοφονημένης" Ηλένιας -στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι- ήταν παρμένο από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας "ΜΠΡΕΚ" και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου "Βογκ" (το σκίτσο της διαφημίσεως -είναι "παστέλ"- το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νίκολας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ. γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο). Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο -από το όνομα του φαίνεται "γέννησε" την Ηλένια-ο οποίος καταδικάστηκε (άρον- άρον στις 18/2/75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών. Πάντως, μπορεί να καταδικάστηκε και όλοι οι κουλτουριαραίοι να έριξαν σ' αυτόν όλες τις κατάρες του "απάνω κόσμου", αλλά εκείνος είχε κερδίσει: Το όνομα της Ηλένιας εκφωνήθηκε πρώτο στον πίνακα των νεκρών και σε αυτήν , κατατέθηκαν τα περισσότερα στεφάνια, με πρώτο και καλύτερο εκείνο της Ιωάννας Τσάτσου -συζύγου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας- η οποία μάλιστα, γονάτισε μπροστά, στο σκίτσο και δάκρυσε. Ο πανίσχυρος, δε. τότε Καραμανλής, ζήτησε φωτογραφία του σκίτσου.

Η περίπτωση, όμως. έχει και ένα δίδαγμα. Και στο θέμα αυτό την "πλήρωσε" ένα απλό ανθρωπάκι, ενώ ολόκληρα χρόνια τώρα οι βιαστές της μνήμης του Έθνους -με τους ψιθύρους και τις "διαβεβαιώσεις" τους νια "εκατόμβες" κλπ- κλονίζουν την εμπιστοσύνη του Λαού στη Δικαιοσύνη και με τα ολέθρια ψέματα τους. αναμοχλεύουν πάθη και μίση. χωρίς να πάθουν τίποτα. Οι ίδιοι, μάλιστα, κάθε φορά "παράγοντες" με υποκρισία -αφού ξέρουν ποια είναι η αλήθεια!- μετέχουν στις παραπλανητικές τελετές, θεατρινίζουν και κάνουν το κάθε τι για "να τους πιάσει ο φακός" και να φιγουράρουν "θλιμμένοι προσκυνητές" στις εφημερίδες και την τηλεόραση. Και φτάσαμε σε σημείο να πάει "εν σώματι" η Βουλή, πριν από λίγα χρόνια, εκεί και να αφιερώσει ο αλήστου μνήμης Παπασπύρου τη συνεδρίαση "σε εκείνους που θυσίασαν ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΧΩΡΟ τη ζωή τους", χωρίς να τον "τσιμπήσει" ο Εισαγγελέας για τη βάναυση προσβολή της Δικαιοσύνης που διάπραττε. αφού εκείνος -καθώς και οι άλλοι που τον συνόδευαν- γνώριζε ότι το δικαστήριο είχε δεχτεί πως κανένας δεν είχε σκοτωθεί στο πολυτεχνείο.

Ανώνυμος είπε...

ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ
http://amfilochia.blogspot.com/


Εν έτη 2008 ακόμα οι Αμφιλοχιώτες υδρευόμαστε με τον τρόπο που υδρεύονταν τον 19ο αιώνα οι παπούδες μας. Απλά την θέση του πηγαδιού πήραν οι δύο βρύσες στο Δημοτικό Στάδιο, αυτήν της βαρέλας, τα πλαστικά παγούρια και τη θέση των συμπαθητικών γαϊδουριών τα αυτοκίνητα μας ( ενίοτε και εμείς οι ίδιοι).

Βεβαίως ο κ. Δήμαρχος στις εκλογές του 2002 είχε υποσχεθεί ότι θα έλυνε το πρόβλημα εντός της τετραετίας –δηλαδή μέχρι το τέλος του 2006-. Μάλιστα κατά την δημοτική περίοδο 1998-2002 εναντιωνόταν με θέρμη στην εκπόνηση μελέτης από την τότε Δημοτική αρχή για ύδρευση της πόλης αλλά και ολόκληρου του Δήμου από την λίμνη Καστρακίου.
Όταν λοιπόν εξελέγη Δήμαρχος ο κ. Κοιμήσης μην μπορώντας να παραδεχτεί ότι στο θέμα της ύδρευσης είχε κρατήσει λάθος στάση, προτίμησε να θέσει σε αχρηστία την έτοιμη μελέτη η οποία προέβλεπε κόστος υλοποίησης του έργου 2-3 εκ. ευρώ-ανάλογα με την έκπτωση- (είχε κοστίσει στο Δήμο η εκπόνησή της 300 χιλ. ευρώ) και να κονταρομαχεί με ανεμόμυλους περιμένοντας να υδρεύσει το Δήμο από το έργο άρδευσης του κάτω Βάλτου, έργο το οποίο έχει ξεκινήσει από την δεκαετία του 1980 και προχωρεί με ρυθμούς χελώνας. ( η τελευταία εργολαβία στοιχίζει 40 εκ. ευρώ και προβλέπει να φτάσει το νερό μέχρι τον Φαλαγγιά, μπορούμε να φανταστούμε ποιο θα είναι το συνολικό κόστος προκειμένου το νερό να φτάσει μέχρι τον κάμπο του Ανοιξιάτικου. )

Μπορεί να πει κάποιος ότι το έργο έστω και καθυστερημένα υλοποιείται.
Βεβαίως αλλά τι έργο υλοποιείται;
Ξεκάθαρα πράγματα. Κατασκευάζεται ένα έργο άρδευση και τίποτε παραπάνω. Δεν προβλέπεται ούτε διυλιστήριο νερού ούτε δίκτυα διανομής στους οικισμούς –αντλιοστάσια κ.λ.π.

Το έργο άρδευσης είναι ένα σπουδαίο έργο που όταν ολοκληρωθεί θα δώσει μεγάλη ώθηση στην τελματωμένη αγροτική παραγωγή και κατ’ επέκταση στην οικονομία της περιοχής. Είναι όμως άσχετο με την ύδρευση του Δήμου μας.
Αυτό είναι ξεκάθαρο επειδή:

Α) Υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το εάν το νερό αυτό μπορεί τελικά να χρησιμοποιηθεί για ύδρευση. Τα δίκτυα άρδευσης συχνά επιβαρύνονται με μόλυνση η οποία δεν αντιμετωπίζεται από τα κοινά διυλιστήρια (φυτοφάρμακα - λιπάσματα κλπ. Επιπλέον κατά τους χειμερινούς μήνες βγαίνουν εκτός λειτουργίας προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες συντηρήσεις.

Β) Όταν ολοκληρωθεί το έργο άρδευσης θα χρειαστεί να σχεδιαστούν εξ’ αρχής και να κατασκευαστούν τα έργα ύδρευσης, το κόστος των οποίων είναι βέβαιο ότι θα ξεπερνάει εκείνο του έργου της ύδρευσης από την Ποδογορά, αλλά και ο χρόνος κατασκευής δεν πρόκειται να είναι μικρός. Επίσης το κόστος λειτουργίας και συντήρησης ενός τέτοιου έργου θα είναι μεγαλύτερο μιας και θα περιλαμβάνει πολλά αντλιοστάσια και πολυδαίδαλα δίκτυα διανομής ( μην ξεχνάμε ότι θα πρέπει να υδρευτούν όλοι οι οικισμοί του Δήμου και όχι μόνο η Αμφιλοχία)

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το έργο που τώρα υλοποιείται, εξ’ αρχής σχεδιάστηκε ως άρδευση και μόνο-και βεβαίως ονομάζονταν ως σκέτη άρδευση. Απλώς όταν στις αρχές της δεκαετίας του 90 σταμάτησαν να χρηματοδοτούνται από την τότε ΕΟΚ οι αρδεύσεις, κάποιοι «έξυπνοι» πρόσθεσαν στον τίτλο του και την λέξη ύδρευση σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεγελάσουν τους «κουτόφραγκους» και να το εντάξουν στο 2ο πακέτο Ντελόρ. Κάτι που βεβαίως δεν έγινε ποτέ.

Έτσι λοιπόν ο κ. Κοιμήσης πάτησε στον τίτλο «ύδρευση - άρδευση» και έκανε την πολιτική του τα τελευταία δέκα χρόνια, γνωρίζοντας καλά και ο ίδιος ότι για την ύδρευση του Δήμου μας η σωστή λύση είναι η μεταφορά νερού από την Ποδογορά.. Είναι η σωστή λύση γιατί είναι η πιο απλή, πιο οικονομική, με το συντομότερο χρόνο κατασκευής και με εξασφαλισμένη ποσότητα αλλά και κυρίως ποιότητα νερού.

Τώρα πλέον που πέρασαν τα χρόνια και οκ. Κοιμήσης εξαργύρωσε πολιτικά την σπέκουλα με το θέμα ύδρευση (εξελέγη ήδη δύο φορές και πιθανότατα έχει εξασφαλίσει και την τρίτη εκλογή του), μήπως είναι καιρός να αφήσει τους εγωισμούς κατά μέρος και να φροντίσει για την υλοποίηση του έργου «ύδρευση του Δ. Αμφιλοχίας από την λίμνη Καστρακίου»;
Αν το ξεκινήσετε τώρα κ. Δήμαρχε , μέχρι το τέλος της τετραετίας θα έχουμε επιτέλους νερό. Τι λέτε; Κάντε και σεις μια φορά πίσω, αξίζει τον κόπο.
ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ
http://amfilochia.blogspot.com/