Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Κατάντια...






















3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εδω και καιρο,μεσα απο σχολια, σας ειχα τονισει το γεγονος της αδιαφοριας του Δημαρχου καιτης ηγετικης του ομαδας. η τεραστια νικη στις τελευταιες εκλογες,λειτουργησαν αρνητικα για την παραταξη. τους κυριευσε η αλαζονια,η αμετροεπεια,και με συνθημα τον ανυπαρκτο θρησκευτικο τουρισμο,μας αφησαν στο ελεος του θεου.τα αποτελεσματα τα βλεπετε στις φωτο.

Ανώνυμος είπε...

TOSA ΞΩΚΛΗΣΙΑ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΕΣ ΔΗΜΑΡΧΕ,ΤΡΕΧΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ ΚΕΡΙΑ ΝΑ ΣΕ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΠΟΥΚΙΩΤΕΣ!

Ανώνυμος είπε...

"Δημόσια Ηλεκτρονική διαβούλευση" είναι η καινούργια φάρσα των επικοινωνιολόγων του Yorgo και της παρέας του, που θέλουν να δώσουν στους Έλληνες την αυταπάτη ότι δήθεν μετέχουν στην εξουσία. Είδαμε το καλαμπούρι με τα βιογραφικά για την κάλυψη των διαφόρων θέσεων στην καινούργια κυβέρνηση. Πήραν τα βιογραφικά, τα πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων και διόρισαν τα πιστά μέλη του κόμματος που τα ξέραμε. Τώρα βάλανε στο διαδίκτυο για "ηλεκτρονική διαβούλευση" το φορολογικό νομοσχέδιο, το μεταναστευτικό(κλικ) και αργότερα ποιος ξέρει τι άλλο.

Οι άνθρωποι του πρόεδρου νομίζουν ότι έχουν μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Κάνουν λάθος. Η μόνη πρωτοτυπία είναι η χρησιμοποίηση του διαδικτύου. Πολύ πριν το Yorgo και τo ΠΑΣΟΚ, τα κομουνιστικά κόμματα στα καθεστώτα τους είχαν επεξεργασθεί μία ολόκληρη προπαγανδιστική ψυχολογική τεχνική, όπου, με διάφορα τεχνάσματα, ο λαός έπρεπε να νομίζει ότι κατέχει την εξουσία ή τουλάχιστον ότι μετέχει ενεργώς στην άσκηση της.

Τα κόμματα αυτά φρόντιζαν να οργανώνουν μεγάλες λαϊκές ζυμώσεις, που περιέβαλαν κάθε σημαντική ενέργεια τους, και έδιναν την ψεύτικη εντύπωση ότι αυτή προήλθε ή ενεκρίθη από τον λαό! Π.χ. πριν από την έναρξη της εφαρμογής ενός νέου οικονομικού προγράμματος, το κόμμα και η κυβέρνηση δημοσίευαν ένα "προσχέδιο" που το "υπόβαλλαν" τάχα στον λαό. Ακολουθούσε "παλλαϊκή συζήτηση", δηλαδή μια τεράστια προπαγανδιστική ζύμωση. Σε εργοστάσια, κολχόζ, επιχειρήσεις, πανεπιστήμια γίνονταν συνελεύσεις όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος έλεγε την γνώμη του για το οικονομικό πρόγραμμα. Οι κρατικές εφημερίδες καθιέρωναν δήθεν ειδικές σελίδες και πάει λέγοντας...

Έτσι νόμιζε ο λαός. Ό μως η "παλλαϊκή συζήτηση" ήταν ένα τέχνασμα. Μία απάτη, με θύμα τον λαό και σκοπό την άμβλυνση της αντίθεσης του προς το καθεστώς. Και το πιο ωραίο από όλα είναι ότι ακολουθούσε "νέα ζύμωση", για να κληθεί ό λαός να εκτελέσει το οικονομικό πρόγραμμα, αφου υποτίθεται ότι ήταν δικό του, έργο του και συνισταμένη των γνωμών του!