Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Τι γίνεται με το έργο υδρευσης και αρδευσης της περιοχής του Βάλτου

"ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΔΙΩΡΥΓΑΣ Δ1 ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΔΙΩΡΥΓΑΣ ΑΜΒΡΑΚΙΑΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ ΓΙΑ ΑΡΔΕΥΣΗ – ΥΔΡΕΥΣΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΒΑΛΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ"....ένα έργο πνοής που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί από τον προηγούμενο χρόνο αλλά λόγω πολλών και διάφορων καθυστερήσεων κανείς δεν ξέρει ποια είναι η μοίρα του!Για λόγους λοιπόν που έχουν να κάνουν με καθυστερήσεις απαλλοτριώσεων, επανειλημμένες επικαιροποιήσεις της μελέτης, υπάρχουν καθυστερήσεις που έχουν πάει το έργο πολύ πίσω και έχουν οδηγήσει την περιοχή του Βάλτου στον 21ο αιώνα να μην έχει λύσει ένα θέμα ζωτικής σημασίας. Η διαβεβαίωση της προηγουμενης ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν να ολοκληρωθεί το έργο και να παραδοθεί σε χρήση εντός του 2009,πράγμα όμως που δεν επαληθεύτηκε καθώς και η εικόνα που έχουμε είναι αυτή της περαιτέρω καθυστέρησης, δεδομένου ότι ούτε οι απαλλοτριώσεις στην περιοχή του εργοστασίου της KNAUFF έχουν ολοκληρωθεί, ούτε της σήραγγας της Κεχρινιάς έχει αρχίσει η κατασκευή.Δυστυχώς το θέμα δείχνει να χρονίζει και οι κάτοικοι της περιοχής του Βάλτου περιμένουν μία απάντηση και από την κεντρική εξουσία αλλά και από τον Δήμαρχο που ειχε αναγάγει το θέμα ως την νούμερο 1 προτεραιότητα προεκλογικά!Με χαρα θα δημοσιεύσουμε την θέση του Δημάρχου αν μας σταλεί προς ενημέρωση των πολιτών για αυτό το τόσο σημαντικό θέμα!Την απάντηση ενημέρωση την περιμένουμε στο amfiloxia_news@yahoo.gr, ελπίζουμε να συμμεριστείτε την αγωνία των πολιτών να γνωρίζουν την πορεία ενός τόσο σημαντικού έργου!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το 1980 το χρέος της Ελλάδας αντιστοιχούσε στο 22,9% του ΑΕΠ, ενώ πέντε χρόνια αργότερα το 1985 είχε κιόλας διπλασιαστεί και είχε φθάσει το 47,8% του ΑΕΠ. Tο 1990 είχε φθάσει στο 79,6% του ΑΕΠ και η πορεία του ήταν ανοδική, καθώς σταδιακά η χώρα εισέρχονταν σε μια νέα περίοδο. Εκείνης της ανακάλυψης των γκρίζων πτυχών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που ήταν παντού φορτωμένος με χρέη, τα οποία όμως δεν φαίνονταν.

Ηταν πάλι τότε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με υπουργό Οικονομικών τον κ. Γ. Παλαιοκρασσά που άρχισε να εντάσσει στο κανονικό χρέος, όλα τα κρυφά χρέη και να εκδίδει τα δάνεια οικονομικής εξυγίανσης. Αποτέλεσμα εκείνης της πολιτικής ανάληψης των κρυφών χρεών ήταν η αύξηση του δημοσίου χρέους, για την οποία δεν ευθύνονταν η τότε κυβέρνηση. Η Ελλάδα είχε αρχίσει να κινείται προς την Ε.Ε. και η ανάληψη των χρεών ήταν μέρος του παιχνιδιού. Η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατηγορήθηκε για τη διόγκωση του χρέους στο διάστημα 1990-1993, που προκλήθηκε εξαιτίας της ανάληψης των κρυφών χρεών τα οποία είχε δημιουργήσει η δεκαετία του 1980.

Αποτέλεσμα ήταν το δημόσιο χρέος στα μέσα της δεκαετίας του 1990 να έχει αγγίξει το 108,7% και στο τέλος της ίδιας δεκαετίας το 114%.

Σήμερα είναι γνωστό ότι το χρέος ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών που επιλέχθηκαν και εφαρμόστηκαν στην δεκαετία του 1980. Πολιτικές επεκτατικές που κατά πολλούς, ήταν ανάγκη να γίνουν, καθώς αφορούσαν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, μόνιμο έως τότε θαμώνα της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού.

Το σχέδιο εκείνο είχε αρχικά και έναν στόχο. Να δημιουργήσει εγχώρια παραγωγική βάση, ισχυρή και ανταγωνιστική. Τελικά εκείνο δεν κατέστη εφικτό, παρά τον πακτωλό πόρων που διοχετεύθηκαν. Επιτεύχθηκε όμως κάτι άλλο. Η πολιτική ηγεμονία επί σειρά ετών του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία. Η τελευταία άρχισε να συνηθίζει στα «χάδια» του κράτους που σταδιακά έγιναν αυτοσκοπός, με μοναδικό στόχο πλέον την εξαγορά ψήφων.